ยอดวิว Visit

วันพุธที่ 22 มิถุนายน พ.ศ. 2559

เมื่อบุพเพมันอาละวาด ถึง 2ครั้ง😊😝 (18+)ep35

สวัสดีคะ 🙏🏻
เอาจริงๆนะ ตอนแรกเรากะจะไม่เล่าถึงเหตุการณ์นี้... เพราะคิดถึงมันแล้วเราหน่วงมาก ช่วงเวลานั้นขอเรามันยากลำบากมาก.. คะ แต่เราต้องเล่าเพราะกว่าเราจะผ่านจุดนั้นมาด้วยกันกับเค้าได้นี่ เราเรียนรู้จากช่วงชีวิตตรงนั้นได้หลายข้อ หลายอย่างคะ... 

ปอลิง* เราจะโกรธจิงๆแล้วนะ ถ้าพวกยูเข้าไปก่อกวนคนอื่นอ่า เค้าจะลำบากใจกันนะคะ จขกท.ไม่อยากทำให้เค้าเดือดร้อน 🙏🏻 ขอความกรุณาด้วยเถิดคนดีของพี่พี ทู้กคนนนนน 🙏🏻🙏🏻🙏🏻
ด้วยรัก และหวังว่า พวกยูจะรักเราบ้างเหมือนกัน❤️❤️❤️❤️

Again and again... 
คลายความสงสัย ทั้งหลายแหล่คะ
1 จำได้ทุกคำพูดเลยหรอ...
ตอบ จำไม่ได้ทุกคำพูดคะ แต่จำได้ว่าพูดประมาณนี้ คำพูดแบบนี้เราใช้มาตลอดเวลาที่คบกับเค้าคะ เหตุการณ์ต่างๆเราจำได้ดีคะ นี่ความจำดีมากนะคะ ด้วยอาชีพด้วยมั้ง อีกอย่างอยากจำคะ ^^
2 ทำไมชื่อแปลก
ตอบ. มันง่ายดีคะ ขี่เกียจสมมุติชื่อยากๆลำบากตอนพิม แหะ ๆ 
3 ทำไมไม่รีบมาอัพให้จบๆไป 
ตอบ. อันนี้ตอบยากแหะ 555 บางคนก็บอกรอได้ อยากอ่านเยอะ ซึ่งจริงๆมันก็เยอะมากกก ตัดออกมาแล้วแต่เนื้องด้วย
จขกท.งานราชงานหลวง เยอะแยะปะหนึ่งตัวเองเป็นศูนย์กลางแห่งความวุ่นวาย ว่างเมื่อไหร่จขกท.ก็รีบทันทีคะ
เอางี้มั้ย จะให้ตัดตอนปัจจุบันดีมั้ยคะ 
ที่จขกท. ไม่ยอมบอกตอนปัจจุบัน เพราะอยากให้ทุกคนอยู่เป็นส่วนนึงของ จขกท. ตอนที่ผ่านมาก่อนจะมาเป็นปัจจุบัน เพราะทุกอย่างมันมีที่มาที่ไปคะ ^^ 
4 เปิดเพจ
ตอบ. จขกท. เห็นมีน้องทำแล้วนะคะ ถ้าเปิดแล้วจขกท. อาจจะไม่มีเวลาเข้ามาดูแลแน่เบย 
ปล. จขกท. อาจจะตามใจคนทุกคนไม่ได้หมด อาจจะไม่ได้ทำตัวถูกใจพวกยู แต่จขกท. ก็พยายามแล้วคะ นี่คือสิ่งที่จขกท.ทำแล้วมีความสุขกับสิ่งนี้ อย่าดราม่า มาม่า ไวไว ช้างน้อย อะไรเลยนะ
พวกเธออออ ❤️ 
#ด่าได้แต่อย่าแรง 555555
#หมั้นไส้ กด1
#อยากตบกด2
# อ่านวนไปคะ 5555

พอเราถึง รพ จำได้ว่า ยืนอยู่หน้ารพ. อย่างนั้นอะคะ ขามันไม่ยอมเดิน มันกลัว.. แบบกลัวรับความจริงไม่ได้..😭
ค่อยๆเดิน แต่ละก้าวนี่ ลำบากมากอารมณ์เหมือนนักโทษประหารอะคะ
ครอบครัวเราก็ให้กำลังใจ.. คือทุกคนก็แย่ไม่ต่างจากเรา... 
สิ่งแรกที่เรารับรู้คือกลิ่นคะ กลิ่น รพ.
กับความรู้สึกเสียใจ ของแม่ และ น้องชายเค้า..
แม่เค้า: หันมาเห็นเรา โฮ ... เอมาแล้วหรอลูก กอดเราแบบร้องไห้สะอึกสะอื้น
เรา: คือนิ่งคะ ช๊อค เหมือนตัวเองยืนอยู่ในลานกว้างๆเคว้งๆมองไปไม่เจอทางออกไม่รู้จะเดินไปทางไหน.,
บี: แม่.. ร้องไห้แบบนั้นทำไมพี่พีไม่ได้ตายนะ!
แม่เค้า: บี.. แกดูสภาพพีสิ แกดูมันสิแกคิดว่ามันจะเจ็บแค่ไหน ถ้ามันไม่เป็นอะไรมาก ทำไมหมอเค้ายังให้มันอยู่ ICU อยู่... 
บี: แม่ แม่ ทุกคนเค้าก็ห่วงพี่พีกันหมดใจเย็นๆก่อน พี่เอเค้าก็พึ่งกลับมา.. เค้าแย่กว่าเราอีกแม่...
แม่เค้า: เอามือลูบหน้าลูบตาเราคะ เอ.. แม่ขอโทษลูก  เอทำไมตัวหนูเย็นแบบนี้
พี่สาว: แม่ ไอ้เอจะช๊อคแล้วเอามันนั่งก่อน เร็วๆ  คะตอนนั้นเราวิงเวียนเหมือนลมจะจับ จับต้นชนปลายไม่ถูก
เรา: บี... ทำไมพี่พีเป็นแบบนี้😭😭😭
บี: เค้าหลุดโค้งพี่... ถนมมันลื่น แกคงขับมาไวน่าจะเอารถไม่อยู่...
เรา: อืม....เค้าจะไม่เป็นอะไรมากใช่มั้ยบี?
บี: ......... 
เรา:ใช่มั้ย???😭😭😭
บี: หมอบอกเค้ากลัวเลือดตกใน ช้ำในเลยขอดูอาการอย่างใกล้ชิดก่อน อย่าห่วงเลยพี่ เอ้านี่มือถือพี่พีเค้า
เรา: อืม.. มือถือเค้าไม่เสียหายตรงไหนเลยนะคะ แปลก แต่รูปหน้าจอล๊อคนี่สะเทือนใจมากคะ คือรูปตอนเราจูงมือหลานเค้าถ่ายกับมาสคอสหมีแพนด้าที่ ชม. มันจุกคะคุณ ภาพ1ภาพ มันสื่อความหมายได้มากมายจริงๆคะ.. 😭😭
ด้วยความที่เค้าอยู่ ICU มันก็อยู่เฝ้าไม่ได้ เข้าออกได้ตามแต่หมออนุญาต..
เราก็ต้องกลับกันคะ เราอยากเจอเค้าสักครั้ง..เห็นหน้าเค้าสักครั้งแต่มันทำไม่ได้คะ... เข้าใจหัวอกเรามั้ยคะ มันจุก มันเจ็บ ตอนนั้นคิดว่า ฉันควบคุมทุกสิ่งไม่ได้เลยวะ แม้แต่ตัวเองตอนนี้ยังทำใจให้เข้มแข็งไม่ได้เลย ในเมื่อทำไม่ได้เราก็ตั้งอกตั้งใจร้องไห้มันเข้าไปคะ เราไม่เลือกกลับคอนโดคะ ไม่อยากพาตัวเองไปอยู่ที่นั้น เพราะตลอดเวลาที่เรากลับจากไปทัวร์ เค้าจะมารับ กลับมาเอาของเก็บให้ทำกับข้าวให้กิน... แต่ดูเค้าตอนนี้สิ แม้แต่ยิ้มให้เราสักครั้งเค้ายังทำไม่ได้เลย...😭😭😭😭. เราเลยไปนอนกับพ่อกับแม่ บ้านพี่สาวคะ ตลอดทั้งคืนเรารู้ว่าไม่มีใคร นอนหลับตาสนิทกันสักคน.
ตลอดทั้งคืน เราต้องเอาหมอนใบนึงมาปิดหน้าแล้วร้องไห้ออกมา มันช่วยบรรเทาเสียงร้องไห้ของเราได้บ้าง 555
มืออีกข้างก็ ถือโทรศัพท์เค้ากำไว้ตลอด
คิดภาพออกมั้ยคะ ใครเคยเป็นบ้างนอนขดตัวแล้วร้องไห้ออกมาแบบสะอึกสะอื้น
สะใจดีวะ ร้องหนักมากก ร้องไม่คำนึงถึงอาการตาบวม ตาช้ำ 5555

มานิดเดียวนะ 🙏🏻 ขอโตดด้วยคะ
ต้องรีบนอนพรุ้งนี้ จขกท. มีธุระค่า❤️

เมื่อบุพเพมันอาละวาด ถึง 2ครั้ง😊😝 (18+)ep36

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น