Hello~ สวัสดีคะ 🙏🏻
อยู่ๆทำไมคอมเม้นท์เยอะขนาดนี้!!
ขอชี้แจงนะคะ
จขกท. ไม่เทกระทู้คะ ยังไงก็จะอัพจนจบ
ใครจะนิยงนิยาย ก็อ่านเอาเพลินไปคะ
จขกท.ชี้แจงไปแล้วว่า ไม่ว่างขนาดนั้น5555 ทุกวันนี้ตัวเป็นเกลียวแว้ว
อาจมีข้อขัดแย้งบ้าง จขกท. พิมเอาคะพิมสดด้วย นึกถึงเหตุการณ์ได้ก็พิมเลย เลยไม่ได้เรียบเรียงคำพูดสำบัดสำนวน อาจมีตกหล่นบ้าง พิมผิดเยอะอยู่คะ ขออภัย🙏🏻 จขกท. พยายามรวบรัดสุดๆ ตัดปลีกย่อยออกไปเยอะมาก...
จขกท. ไม่คิดว่าจะมีคนติดตามเยอะมากมายขนาดนี้นะคะ 555
เคยบอกแล้วว่า ไม่มีเจนตนาร้ายอะไรเลย แค่อยากแชร์ให้อ่านกันเฉยๆ ยิ้มตามกันไป ^^
จขกท. ไม่ได้ทำให้เดือดร้อนนะคะ อย่ามาแหกอกกัน จขกท. อ่อนไหวง่าย 555
ไม่มาม่า ดราม่าอะไรทั้งสิ้นนะคะ
ส่วนน้องที่แคปข้อความ จขกท. ไปโพส
ตามสบายนะคะ พี่ไม่โกรธจ้า รักด้วย❤️
ทั้งนี้ทั้งนั้น จขกท. ไม่เคืองไม่งอน ใครใดๆทั้งสิ้น ต่างคนต่างความคิดเนอะตัวเอง
อีก 2 ชั่วโมงเจอกันจ้า
ขอบคุณที่ติดตาม🙏🏻 จุ๊บๆ😘😘
@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ตอนนั้นช็อคคะ ... มึน งง เบลอมาก
จำได้ว่านั่งตรงประตู นานมาก...
แต่ด้วยวุฒิภาวะ เราต้องมีสติคะ ต้องตั้งสติ ตอนนั้นคิดว่า ฉันไม่ผิด ฉันไม่ได้ทำตัวแบบนั้น รอให้เค้าใจเย็น แล้วจะอธิบายให้เค้าฟัง...
ทั้งวันกระวนกระวายมาก.. เราไม่ได้โทรหาเค้าสักสายนะคะ คือรอจริงๆ รอให้เค้าใจเย็น..
จนค่ำๆ แล้วเราก็ยังไม่เห็นวี่แววเค้า
เราตัดสินใจโทรหาเค้าคะ..
เค้าบล็อกเบอร์เราคะ 555 พี่รู้ได้ไงคะ
มันดังตู๊ดเดียวแล้วก็ ตู๊ดๆ เหมือนตัดสายอะคะ แต่มันต่อเนื่องทุกครั้งที่โทร..
ช่องทางการติดต่ออื่น นางบล็อกหมดคะ
ใจดำมาก! ไปร้านทันทีคะ
บี: พี่พีไม่อยู่หรอก ไม่เคยเข้ามาร้านเลย.. โทรมาบอกว่าจะไป ตจว. สักพัก
เรา: บีพี่ยื้มโทรศัพท์หน่อย!
บี:ทะเลาะกันอีกแล้วหรอ?
เรา:เร็ว
เราเอาโทรศัพท์น้องเค้ามาโทรคะ
ผลที่ได้คือ เค้ารับ 5555
พี:ว่าไง
เรา: พี่พี..
พี.......
เรา: เอขออธิบายได้มั้ย?
พี:แค่นี้นะ
เรา:อย่าวางนะ!!
เรา:จะเลิกกันหรอ... จะทิ้งกันจริงหรอ.. ไม่อยากเจอกันแล้วใช่ไหม.. คิดถึงตอนนั้นเข้าใจเลยคะ ว่าความรักมันทำได้ทุกอย่างจริงๆ ทำให้คนที่ไม่เคยอ่อนแอต้องมาร้องไห้โฮ กลางร้านรถ 555 ต่อหน้าน้องเค้า.. ฟูมฟายมากกก
พี: ตู๊ดๆๆๆๆๆ เค้าตัดสายเราทิ้งคะ
เรานี่สติแตกเลยจ้าาาา
บี: พี่เอๆ ใจเย็นๆหยุดร้องก่อน
เรา:ฮือออออออ
บี: พี่พีโกรธมากเลยหรอ..
เรา:อืมมม
บี: มันใจเย็นกับพี่มากเลยนะ คอขาดบาดตายเลยหรอ?
เราไม่ตอบบีคะ กลับคอนโดทันที..
กลับมาอยุ่กับตัวเอง สุดท้ายโทรหานางซีให้มาอยู่เป็นเพื่อน ไม่เข้มแข็งพอที่จะอยู่คนเดียว...
ซี: กูโทรหาพี่ดีแล้วนะ
เรา:.......
ซี: ยังไงดีละ.. มันบอกว่า ดูอาการพี่พีแล้วโกรธจัดเลยอะ ดีนะที่ไม่เจ็บตัว..
เค้าคงยังรักอยู่แหละ คนอื่นเค้าเทมานักต่อนักแล้ว กับเค้าไม่ได้พูดอะไรคงไปอยู่กับตัวเองแหละ..
เรา:.....
ซี: อิเอ... จะตายมั้ย? พี่พีก็เนอะบทจะร้ายก็ร้ายชิพหาย กูบอกแล้ว..
กูจะโทรไปด่าไอ้พี่จี คอยดูนะ
เรา: ช่างเหอะ... พรุ้งนี้ไปส่งกูสนามบินด้วย
ซี:จะไปไหน.
เรา: พงัน..
ซี: เห้ย ให้กูลางานก่อนดิเดี๊ยวกูไปเป็นเพื่อน!
เรา:ไม่ต้องกูอยากอยู่คนเดียว..
ตอนเช้า
เราให้นางซีมาส่งเราที่สนามบินคะ
ซี:อิเอห้ามไปฆ่าตัวตายนะ อิดอก อนาคตยังไปได้อีกไกล!!
เรา:พ่องง
ซี:ถึงแล้วโทรหากูด้วย..
ตอนนั้น จองแค่ตั๋วเครื่องบินอย่างเดียวอย่างอื่นไปตายเอาดาบหน้าคะ!!
ถึงปุ๊ป หาที่พักปั๊ป
ด้วยความที่ไม่ใช่เทศกาล มันก็ไม่คึกครื้นเท่าไหร่คะ เงียบสงบเหมาะกับการมาหนีรัก!! 55555
เราก็โทรหาซีว่าถึงแล้ว แล้วเราก็โทรหาพี่สาวว่ามาเที่ยวนี่นะ... พี่สาวก็งงๆว่ามันบอกกูไมวะ แต่นางก็รับรู้ โทรไปลาพักร้อนกับบริษัท หลังจากนั้นเราปิดเครื่องทันทีคะ!! ไม่อยากคุยกับใครทั้งนั้น วันๆนอนโง่ๆ อยู่ใน รร. ตกเย็นก็ ดื่ม...
จนสามวันอะคะ ที่เราใช้ชีวิตแบบไม่สนใครจะห่วง ใครตาย เลยคะ5555
คือร้องไห้ทูกกกวัน
จนเราต้องการเช็คอีเมล แต่ไม่อยากเปิดมือถือ เลยเข้าร้านเกมส์
เช็คไปเช็คมามือลั่นเข้าเฟสบุ๊ค
ข้อความประมาณ 100+
ทุกคนเป็นห่วงเรามากคะ ... ถ้าเรายังไม่อ่านหรือติดต่อไม่ได้อีกจะแจ้งความแล้ว
จนเรามาเจอข้อความพี่สาว..
"หนีทุกอย่างได้ อย่าหนีความจริง"
เรารู้สึกผิดมาก ทุกคนเป็นห่วงเรามาก
เราเลยล็อกเอ้าท์ทุกอย่างออกแล้วกลับ
รร. เพื่อจะเผชิญกับความจริง..
เราโทรไปขอโทษพี่สาว ที่ทำให้เค้าเป็นห่วง แล้วบอกว่าเราสบายดี อีกอาทิตย์จะกลับ.. โทรหาซี มันก็โกรธเพื่อนหายไปทั้งคนติดต่อไม่ได้เลยเป็นเราเราก็โกรธก็เป็นห่วง แต่มันก็เข้าใจเรา
ซี:เอ... กูมีเรื่องจะบอกว่ะ
เรา: อือ
ซี: กูโทรไปด่าอิพี่จีมา กับเจ้ก็โทรไปต่อว่ามัน ตอนหายไปติดต่อไม่ได้ มันดูตกใจมากนะเว้ย มันบอกว่า มันโกรธเพราะตอนนั้นมันรักมาก แต่ทิ้งมันปุ๊ปมีแฟนใหม่เลย .. มันเลยนึกว่าหลอกคบมัน..
เรา:อืม
ซี: อิเอ... พี่พีกลับมาแล้ว
เรา:!!! คือไม่มีข้อความที่เค้าโทรมาหาเราเลยสักสาย ไม่มีข้อความอะไรเลย555 คิดตอนนั้นเค้าเทกูแน่..
😭😭😭
ซี: ฟังอยู่ปะ
เรา:ฟัง....
ซี: เค้าคลั่งไปแล้ว... กูกับน้องเค้าแทบจะมองหน้าเค้าไม่ติด กูไม่ได้บอกเค้านะว่าไปไหน.. พี่สาวด้วยเดือดร้อนกันไปหมด!!
เรา: เค้าหากูหรอ!! เราก็อ้าว
พี:เออ อิจีมันไปหาเค้าที่ร้านเจอบี มันเลยคุยกับบี ไอ้บีมันก็เลยโทรหาพี่มันให้คุยกับพี่จี..
เรา:!!!!
ซี: กูว่าพี่จีเค้าคง...รู้สึกอยู่วะพอพวกกูบอกหายไปเพราะเค้าทำให้กับแฟนทะเลาะกัน เค้าก็ไปหาพี่พีเลยอะ..
เรา:...
ซี: แล้วรู้ปะ เรื่องมันเป็นไง
เรา: บอกมาเถอะ
ซี: ตีกันดิชิพหาย ซัดกันนัว พี่พีนี่ตัวดีเลยกูให้แฟนกูกับพี่ดี ไอ้บีไปห้ามแทบไม่ทัน
เรา: หะ มีใครตายมั้ย.. ตอนนั้นถามแบบนั้นจริงๆ ไม่ภูมิใจนะคะที่ผู้ชายตีกัน เค้าไม่ได้ตีแย่งเราคะ แต่ตีกันเพราะอิจีกลัวทีนอิพีเค้า...
ซี:ไม่มี !! พี่จีเค้าก็เล่าเรื่องทุกอย่างแหละอะไรเป็นอะไร ลูกผู้ชายเค้าคุยกันอะอีกอย่างโตๆกันแล้ว... พี่ดีก็อยู่รู้จักทั้งคู่พี่พีนี่ โมโหใหญ่ แต่ทำไงได้ไม่มีใครปริปากว่าไปไหน นี่ก็เก็บตัวอยู่แต่คอนโด ตายห่าไปยังก็ไม่รู้...
เรา:อืม
ซี: อืมเองหรอ อิดอก! ทิ้งปัญหาไว้มากมายเลยนะ !!
เรา: เดี๊ยวกูก็กลับแล้ว...
แต่ตอนนั้นไม่รู้นะว่าทำไมไม่เลือกโทรหาเค้า ไม่เลือกกลับไปเผชิญความจริง
เราไม่โกรธเค้านะ ไม่ได้แค้นเคืองอะไร
ไม่ได้ต้องการให้เค้าอยู่กับความสึกที่ต้องโดนทิ้ง เพราะตอนนั้นเราทรมารด้วยกันทั้งคู่.. แค่ขอเวลาสักพัก แค่นั้นเอง..^^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น