ความกตัญญูรู้คุณนั้น เป็นเครื่องหมายของคนดี
ถ้าเด็กบางคนมีความคิดว่า พ่อแม่รักลูกไม่เท่ากัน พ่อแม่เราไม่เห็นให้อะไรเราเลย พ่อแม่เราทำไมพูดอย่างนี้ ทำอย่างนี้ เป็นอย่างนี้ เราโกรธ เราเกลียด เราด่าทอ เราไม่พอใจ นั่นคือเราไม่เข้าใจคำว่ากตัญญูรู้คุณอย่างถ่องแท้
กตัญญูรู้คุณที่ถูกต้อง ต้องปราศจากเงื่อนไข ไร้ข้อต่อรอง กตัญญูนั้นมาทีหลังรู้คุณ เรารู้คุณก่อนจึงกตัญญู ก่อนจะรู้คุณได้ เราต้องมีความคิดที่เป็นกุศล รู้ว่าพ่อแม่นั้นมีคุณต่อเราอย่างไรบ้าง
คุณของพ่อแม่นั้น จริงๆแล้วเริ่มแต่การให้กำเนิด ถนอมกล่อมเกลี้ยงเรามาตามอัตภาพแห่งท่าน บางคนด่าพ่อแม่ว่า เลี้ยงเราให้อดๆอยากๆ เลี้ยงเราไม่ดี เอาอย่างนี้ เราเคยเห็นท่านอิ่มก่อนเรามั้ย เราเคยเห็นท่านกินดีกว่าเรามั้ย ถ้าจิตใจและดวงตาของเราไม่มืดบอกจนเกินไป เราคงจะมองเห็นว่า พ่อแม่ลำบากแค่ไหนจึงเลี้ยงเรามาเติบใหญ่ จนสามารถมานั่งวิพากษ์วิจารณ์พ่อแม่ได้ ชี้หน้าด่าทอพ่อแม่ได้ในวันนี้
หากยังไม่เข้าใจ ก็เก็บความคิดอกุศลต่อพ่อแม่ไว้ในใจท่านเถิด แล้วรอเวลา เมื่อท่านมีลูกของท่านเอง แล้วท่านจะเข้าใจว่า เพื่อลูกแล้ว ท่านสามารถทำอะไรได้มากมาย ก็เพียงเพื่อให้เค้าได้อยู่กับท่าน เพียงเพื่อลูกได้กินอิ่มนอนหลับ มีความสุข และมีครอบครัวที่สมบูรณ์
ถ้าท่านเกิดความคิดเช่นนี้แล้ว เข้าใจความรักที่ท่านมีต่อลูกเช่นนี้แล้ว ท่านจงนั่งลง....แล้วค่อยๆพิจารณาเถิด....
เมื่อตอนท่านเป็นเด็ก หรือแม้กระทั่งท่านได้เป็นพ่อแม่คนแล้วก็ตาม พ่อแม่ของท่านก็ยังคงรัก ห่วงใยท่าน และพูดจาดูแลสั่งสอนท่านเหมือนดังท่านเป็นลูกเล็กๆของท่านเสมอ ตอนลูกเล็กๆเถียงพ่อแม่นั้น พ่อแม่ก็มองว่า เอ็นดูน่ารัก แต่เมื่อลูกเติบใหญ่ กลับเถียงคำไม่ตกฟาก กลับชี้หน้าด่าทอท่าน ความเจ็บปวดของพ่อแม่นั้น ก็ใหญ่โตขึ้นตามร่างกายของลูก ความทุกข์ของท่านก็หนักหนาเท่ากับจิตใจที่มืดบอดของลูก
ลูกๆทั้งหลาย....หากได้อ่านบทความอันนี้ แ้วมีสติระลึกรู้ขึ้นมาได้ ก็ถือเป็นกุศลยิ่งนัก หากไม่มีโอกาสบวชไม่เป็นไร แต่ถ้าหากมีโอกาสได้ตอบแทนคุณพ่อแม่ไซร้พึงกระทำ อย่าให้ความคิดเลวระยำ หรือ อกุศลจิตเข้ามาครอบงำ แล้วสะสมกรรมทุกวันด้วยการทำร้ายจิตใจบุพการีเลย นรกเต็มแล้ว ขอให้รู้คุณและกตัญญูต่อพ่อแม่เถิด ลูกหลานเอ๋ย ครอบครัว สังคม จึงจะเป็นสุขอย่างแท้จริง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น