
สรุปแล้ว บางทีก็ต้องหัดวางใจให้เป็นกลาง คนที่ชมเราเค้าก็ไม่สามารถชมเราได้ตลอด คนที่นินทาเรา ไม่ชอบเราก็ไม่สามารถเป็นอย่างนั้นได้ตลอด ทุกสิ่งในโลกนี้ล้วนอนิจจัง เกิดขึ้นตั้งอยู่และดับไป เราเองก็อย่าเป็นแบบเค้าว่าก็แล้วกัน งาน +เงิน+ ครอบครัวเท่านั้นนะลูก ก็พอเลย

อันนินทา กาเล เหมือนเทน้ำ
ไม่ชอกช้ำ เหมือนเอามีด มากรีดหิน
แต่องค์พระ ปฏิมา ยังราคิน
คนเดินดิน หรือจะสิ้น คนนินทา
เป็นคำกลอน สอนใจ ให้ครวญคิด
ระวังจิต ระวังใจ ไม่ถือสา
อย่าโกรธเคือง เรื่องร้าย ใส่อุรา
ใครจะว่า ช่างใคร ไม่โกรธกัน
เพียงลมปาก อยากว่า อย่าไปคิด
โกรธเคืองจิต หมองมัว ตัวโศกศัลย์
มองแต่ดี มีแต่ได้ อภัยกัน
อย่าไปหวั่น ไหวใจ ให้คนพาล...

ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น